اسماء الحسنی، به معنای نیکوترین نام‌ها، اصطلاحی است اسلامی که شامل نام‌های خداوند می‌شود. این واژه اقتباسی از قرآن کریم است که در سوره‌های اسرا آیه ۱۱۰، طه آیه ۸ و حشر آیه ۲۴ مورد استفاده قرار گرفته‌است. موضوع اسماء الحسنی در علم تفسیر، کلام و عرفان مورد بررسی قرار گرفته‌است.